Ποιος άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο δεν λατρεύει μια ζουμερή, τυρένια, νόστιμη πίτσα; Κανένα άλλο φαγητό δεν συνοδεύει καλύτερα μια κινηματογραφική βραδιά με ρομάντζο ή δράση, έναν αγώνα ποδοσφαίρου, μια φιλική σύναξη, αλλά και ένα παιδικό πάρτυ!
Η πίτσα μπορεί να είναι ένα λιπαρό και σχετικά όχι πολύ υγιεινό φαγητό, αλλά είναι πολύ νόστιμο και “παρεΐστικο”, καθώς μπαίνει στο κέντρο του τραπεζιού και μοιράζεται ανάμεσα στους συνδαιτυμόνες. Συνήθως πρόκειται για κάποιο είδος ζυμαριού με αλμυρή γέμιση από πάνω (τυριά, λαχανικά, αλλαντικά), αλλά βέβαια μπορεί ο καθένας να βάλει πάνω ό,τι θέλει, ακόμα και γλυκειά γέμιση. Μπορεί κάποιος να την παραγγείλει από πιτσαρία, αλλά η αλήθεια είναι ότι μάλλον θα σας πάρει λιγότερο χρόνο να την φτιάξετε μόνοι σας, ειδικά σε μέρες με μεγάλους ποδοσφαιρικούς αγώνες! Ανάλογα με το τι θα βάλετε πάνω, το αποτέλεσμα είναι περισσότερο ή λιγότερο υγιεινό, αλλά και… θερμιδογόνο! Ενδεικτικά, ένα κομμάτι πίτσα Μαργαρίτα έχει 168 θερμίδες, ενώ μια σπέσιαλ πίτσα, θα έχει το λιγότερο 184 θερμίδες!
Ιστορικά στοιχεία
Φαίνεται ότι η πρώτη σύλληψη της ιδέας της πίτσας έγινε (πού αλλού;) στην Αρχαία Ελλάδα: ζυμαρένια βάση με ελαιόλαδο, λαχανικά μυρωδικά και τυρί, ήταν ένα πρώτης τάξεως γεύμα και ονομαζόταν μάλιστα πλακούντας. Ένα είδος πίτσας εμφανίζεται και στους Πέρσες οι οποίοι κατά τις μεγάλες τους πορείες έψηναν πάνω στις ασπίδες τους ένα λεπτό ψωμί που το κάλυπταν με τυρί.
Το όνομά της βέβαια, αλλά και την εξέλιξή της σε αυτό που είναι την οφείλει στους Ιταλούς, και μάλιστα τους Ναπολιτάνους! Η προέλευση της λέξης pizza προέρχεται από μια παλιά ιταλική λέξη που σημαίνει “ένα σημείο” και μετεξελήχθηκε στην λέξη pizzicare που σημαίνει “να κόβω” ή “να τσιμπάω”. Όταν έρχεται η ντομάτα στην Ευρώπη, οι Ιταλοί δεν διστάζουν να την βάλουν πάνω σε ένα ζυμάρι και να φτιάξουν έτσι την πρώτη απλή πίτσα με σάλτσα ντομάτας!
Το 1889 είναι η χρονιά-σταθμός για την ιστορία της πίτσας, οπότε και φτιάχνεται από τον Ραφαέλ Εσπόζιτο η πρώτη πίτσα Μαργαρίτα, με ντομάτα, μοτσαρέλα και βασιλικό (στα χρώματα δηλαδή της ιταλικής σημαίας), προς τιμήν της Βασίλισσας Μαργαρίτας που επισκεπτόταν την Νάπολη. Οι Ναπολιτάνοι μάλιστα ίδρυσαν το 1984 έναν οργανισμό και κατοχύρωσαν τα υλικά για μια σωστή ιταλική ζύμη για πίτσα: νερό, προζύμι, αλάτι, αλεύρι. Μάλιστα είναι εξαιρετικά αυστηροί ως το τι αποτελεί στην πραγματικότητα μια πίτσα, αφήνοντας μόνο 2 επιλογές: την πίτσα Μαρινάρα (χωρίς τυρί, με ρίγανη) και την πίτσα Μαργαρίτα. Από την άλλη, οι Ρωμαίοι αφήνουν την φαντασία τους να οργιάσει ως προς την γέμιση, και σε αυτούς οφείλεται και η εναλλακτική του καλτσόνε!
Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους μας πάντως, καθώς η πίτσα έχει γίνει αγαπημένο σνακ των περισσοτέρων!
Η πίτσα η… καλή!
Πίτσα μπορούμε να φτιάξουμε όλοι στο σπίτι μας. Άλλωστε δεν είναι και πυρηνική φυσική, ζυμάρι και γέμιση με ό,τι αγαπάμε είναι! Την τέλεια ιταλική πίτσα με την λεπτή, κριτσανιστή ζύμη και την ισορροπία στις γεύσεις όμως είναι πολύ δύσκολο να την πετύχουμε τελικά. Γιατί το μυστικό δεν είναι μόνο στα υλικά (την ποιότητα και την ποσότητα), αλλά (κυρίως) στο ψήσιμο! Εντοπίσαμε ένα πολύ ωραίο project σχετικά με το ψήσιμο της τέλειας οικιακής πίτσας σύμφωνα με το οποίο μια μέτρια ζύμη με καλό ψήσιμο δίνει πολύ καλύτερα αποτελέσματα από μια τέλεια ζύμη με μέτριο ψήσιμο! Οι επαγγελματίες του είδους χρησιμοποιούν ψήσιμο σε ξυλόφουρνο, ο οποίος εξασφαλίζει, λόγω της υψηλής θερμοκρασίας του, γρήγορα ψήσιμο, με αποτέλεσμα τραγανή εξωτερικά και αφράτη εσωτερικά ζύμη, αλλά και ζωντάνια των υπολοίπων υλικών που δεν προλαβαίνουν να λιώσουν. Πιο συγκεκριμένα, με το που ακουμπάει η ζυμη στον καυτό πάτο του φούρνου, δημιουργείται άμεσα η κρούστα στο κάτω μέρος της, αλλά και γύρω γύρω (το cornicione). Από το θερμικό σοκ του cornicione, το εσωτερικό του γεμίζει φυσαλίδες και γίνεται αφράτο και τρυφερό. Έτσι επιτυγχάνεται η τέλεια ισορροπία ανάμεσα στο κριτσανιστό εξωτερικό και στο αφράτο εσωτερικό της ζύμης!
Αυτό είναι δύσκολο να αναπαραχθεί σε έναν οικιακό φούρνο, ο οποίος με το ζόρι φτάνει τους 270ο βαθμούς (όταν στον ξυλόφουρνο η πίτσα ψήνεται στους 400ο για 90”!). Η θερμοκρασία είναι χαμηλότερη, η ώρα ψησίματος αυξάνεται και έτσι η ζύμη αφυδατώνεται και χάνει την ελαστικότητά της…
Πώς θα γίνει λοιπόν να αναπαραστήσουμε τις συνθήκες του ξυλόφουρνου στον οικιακό φούρνο για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα;;; Το μυστικό είναι πάνω σε τι θα ψηθεί η πίτσα μας, ώστε να επιτύχουμε την μέγιστη θερμοκρασία ψησίματος! Στο site έχουμε δύο συνταγές (εδώ και εδώ), σύμφωνα με τις οποίες η τεχνική που πρέπει να ακολουθηθεί είναι η εξής: τοποθετούμε ανάποδα το μεγάλο μαύρο ταψί του φούρνου στο κάτω-κατω μέρος του φούρνου, και αφού τον προθερμάνουμε και κάψει το ταψί, τοποθετούμε την πίτσα μας πάνω στο αναποδογυρισμένο ταψί. Ψήνεται μέσα σε 5-6 λεπτά και έχουμε αποτελέσματα πολύ κοντά στο επιθυμητό!
Αν είστε όμως μερακλήδες και θέλετε ακόμα περισσότερη τελειότητα, η λέξη-κλειδί είναι το μαντέμι! Το μαντέμι είναι ένα υλικό που έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στην μαγειρική, καθώς έχει την δυνατότητα να “μαζεύει” την θερμότητα και να την διατηρεί, ενώ είναι ένα σκληρό υλικό που δεν φοβάσαι ότι θα χαλάσει. Το μόνο αρνητικό του βέβαια είναι το βάρος του, αλλά μπροστά σε μια τέλεια πίτσα, αυτά δεν είναι προβλήματα! Αν η μαντεμένια πλάκα προθερμανθεί για περίπου 45′, η θερμοκρασία της είναι δυνατόν να φτάσει τους 370ο, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ψήνει την πίτσα σε 4′ με όλα τα επιθυμητά αποτελέσματα!
Οι καλύτερες συνταγές μας
Αφού λοιπόν μάθατε πώς θα την ψήσετε, πρέπει να βρείτε και την συνταγή πίτσας που σας ταιριάζει! Κανονικά η πίτσα ως βάση έχει κάποιου είδους ζυμάρι, εμείς όμως σας προτείνουμε και εναλλακτικές ώστε να αξιοποιήσετε τα υλικά που έχετε σπίτι σας, με τον λιγότερο δυνατό κόπο και να πετύχετε ένα σνακ που μυρίζει… πίτσα!
Πίτσες με ζύμη:
Πίτσες με ψωμί / πίτες / φύλλο:
Πίτσες με εναλλακτική βάση:
Σαν πίτσα:
Διάφορα πιτσάκια
Καλτσόνε / πεϊνιρλί
Γλυκές πίτσες:
Και σας έχουμε και βιντεάκι για το πώς να ανοίξετε την ζύμη της πίτσας σας!
Δείτε εδώ όλες τις συνταγές μας για πίτσα και επιλέξτε αυτή που σας ταιριάζει λοιπόν! Καλή σας όρεξη!
Πηγές:
Απάντηση